بهترین هدیه خدا به ما

نمیدونم خوشحال باشم که ترم تابستونی بهمون نمیدن یا ناراحت.خوشحال به خاطر این که بیشتر میتونم کنار آوا باشم و ناراحت به خاطر این که بیخودی درسم تا بهمن طول میکشه.خلاصه بگذریم..... از آخرین پستم چند ماه میگذره ولی یه خلاصه ای از این مدت براتون میگم. آوا خانم واکسن یکسالگیش رو به سلامتی زدو خیلی هم واکسن راحتی بود خدا رو شکر.توی یک سال و یه ماهگی راه افتاد.خیلی یه هویی دیدم بلند شد و دید من از پشت هواشو دارم یه هفت هشت قدمی راه رفت و از فرداش هم دیگه  مگه نشست؟؟؟؟؟؟ البته همه ی سختیش یه هفته ده روز بود بعدش دیگه تعادلشو به دست آورد و یه ذره راحت تر شدم.البته که هنوز هم بعضی وقتها گام و گوم میخوره به در و دیوارهاااااااااا ولی به نسبت ...